บทที่ 472

เวินเนี่ยนเนี่ยนครุ่นคิดอยู่นานมาก แต่ก็ยังคิดไม่ออก

เธอไม่อยากให้หม่ามี้โกรธ และก็ไม่อยากทำให้หม่ามี้ไม่พอใจ แต่เธอไม่รู้จริงๆ ว่าตัวเองทำผิดตรงไหน

ท่าทางห่อเหี่ยวคอตกของเวินเนี่ยนเนี่ยนถูกพ่อบ้านเห็นเข้า

“คุณหนูเนี่ยนเนี่ยน” พ่อบ้านถามด้วยความเป็นห่วงอย่างยิ่ง “คุณหนูเป็นอะไรไปหรือครับ มีเรื่องอะไ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ